Ptaki

Teren parku o powierzchni ok. 15 ha jest obszarem o bardzo bogatej i wartościowej awifaunie. Zamieszkuje go aż 47 gatunków dziko żyjących ptaków, w tym 37 gatunków lęgowych i 6 prawdopodobnie nieregularnie lęgowych. Zagęszczenie par lęgowych szacuje się na 109 – 144 pary na 10 ha terenu. Trzon awifauny lęgowej stanowią gatunki pochodzenia leśnego związanego z lasami liściastymi. Najliczniej występujące gatunki lęgowe to: szpaki, kwiczoły, zięby, kapturki, śpiewaki, kosy, sikory, grzywacze. Licznie występują także: rudzik, szczygieł, pierwiosnek, gajówka, dzięcioły (średni i duży), kowalik, słowik szary, wilga, muchołówka, puszczyk, sójka. W dolnej części parku spotkać można ptactwo wodne: krzyżówki, remizy, nurogęsi.

Gatunki lęgowe najczęściej występujące na terenie parku:

Szpak (Sturnus vulgaris), rodzina: szpakowate. Długość ciała ok. 21 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 38 cm. Masa ciała ok. 80 g. Ptak bardzo pospolity, najliczniej występujący w parku. Ubarwienie w szacie godowej – czarne, lśniące, dziób żółty, w szacie spoczynkowej – występują szaropłowe kropki, młode ptaki mają ubarwienie szarobrunatne. Gniazda zakłada w dziuplach starych drzew. Szpaki są wszystkożerne.  Częściowo zimuje w Polsce.

Kwiczoł (Turdus pilaris), rodzina: drozdowate. Długość ciała ok. 24-27 cm, rozpiętość skrzydeł 39-43 cm. Masa 80-140 g. Ubarwienie szarobrązowe lub brunatno-czarne. Gniazda zakłada wśród gałęzi drzew. Odżywia się drobnymi bezkręgowcami (owady, larwy, dżdżownice) oraz nasionami i owocami. Kwiczoł zimuje w Polsce.

Zięba (Fringilla coelebs), rodzina: łuszczaki. Długość ciała ok. 14-16 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 24-29 cm. Masa ciała ok. 18-26 g. Upierzenie wielobarwne w przypadku samców – popielato-czerwone z białymi paskami na skrzydłach, samice oliwkowobrązowe. Jest to jeden z najpospolitszych ptaków w Polsce. Gniazda buduje z mchu i traw w rozwidleniu gałęzi, przy pniu. Odżywia się bezkręgowcami oraz nasionami. Jest to gatunek wędrowny: przylot III-IV, odlot X-XI.

Kapturka pokrzewka czarnołbista (Sylvia atricapilla), rodzina: pokrzewki. Ptak wielkości wróbla. Długość ciała 14-15 cm, rozpiętość skrzydeł 20-23 cm. Ubarwienie popielate z jaśniejszym spodem ciała. Gniazda wije w warstwie krzewów. Odżywia się bezkręgowcami i owadami. Jest to gatunek wędrowny: przylot IV, odlot IX-X.

Śpiewak, drozd śpiewak (Turdus philomelos), rodzina: drozdowate. Długość ciała ok. 20-23 cm. Masa ciała ok 100 g. Ubarwienie brązowo kremowo-żółte z wyraźnymi cętkami. Odżywia się bezkręgowcami ( dżdżownice, ślimaki) oraz owocami i jagodami. Gniazda zakłada na krzewach, iglastych drzewach. Jest to gatunek częściowo wędrowny.

Grzywacz (Columba palumbus), rodzina: gołębiowate. Jest to największy gołąb w Europie. Długość ciała 40-43 cm, rozpiętość skrzydeł 75 cm. Masa ciała ok. 500 g. Ubarwienie popielatoniebieskie z zielonkawymi bokami szyi, na której znajdują się charakterystyczne „pierścienie”.  Gniazdo buduje w koronie drzewa, wysokiego krzewu, czasem na półce skalnej lub na budynku. Odżywia się głównie pokarmem roślinnym (nasiona, jagody, owoce drzew, młode liście). Jest to gatunek częściowo wędrowny – przylot III-IV, odlot IX-X. Grzywacz jest gatunkiem łownym w okresie 15 VIII-30 XI.

Kos (Turdus merula), rodzina drozdowate. Ciało długości 24-27 cm, rozpiętość skrzydeł 34-40 cm. Masa 75-110 g. Ubarwienie u samców czarne z żółtym dziobem, u samic oliwkowobrązowe z plamkami na piersi i brzuchu. Odżywia się owadami, bezkręgowcami, jagodami i owocami. Częściowo wędrowny.

Bogatka, modraszka (Parus major, Parus caeruleus), rodzina: sikory. Długość ciała bogatki 13-16 cm, rozpietość skrzydeł 22 cm, masa 20-21 g. Ubarwienie – biało-czarna głowa, żółta pierś i brzuch z czarnym pasem. Modraszka jest nieco mniejsza. Ubarwienie – na głowie niebieska czapeczka otoczona białą obwódką, skrzydła i ogon niebieskie, pierś i brzuch żółte. Sikory żywią się owadami i pająkami oraz nasionami i owocami. Występują w parku cały rok.

Rudzik (Erithacus rubecula), rodzina: muchołówkowate. Ptak niewielki. Długość ciała ok. 14 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 22 cm. Masa ciała ok. 14-23 g. Ubarwienie oliwkowoszare, przód głowy, szyja, pierś rdzawo ruda. Odżywia się owadami i drobnymi bezkręgowcami oraz jagodami. Gniazda zakłada w zaroślach na ziemi lub w korzeniach krzewów i drzew. Ptaki wędrowne – przylot III-IV, odlot IX-X.

Szczygieł (Carduelis carduelis), rodzina: łuszczykowate. Długość ciała ok. 12-14 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 23 cm. Masa ciała ok. 15-18 g. Ubarwienie kasztanowobrązowe, brzuch biały, głowa z czarnym wierzchem z charakterystyczną czerwoną „twarzą”. Gniazda z gałązek, traw i mchu buduje w koronach drzew lub wysokich krzewów. Odżywia się nasionami chwastów i drzew oraz drobnymi owadami (mszyce, gąsienice). Jest to gatunek częściowo osiadły.

Pierwiosnek (Phylloscopus collybita), rodzina: świstunki. Ptak mniejszy od wróbla. Długość ciała ok. 12 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 18 cm.. Masa ciała ok. 805 g. Ubarwienie zielonkawoszare z odcieniem oliwkowym z jasnobeżowym spodem. Gniazda  z  liści, gałązek i trawy buduje w gęstej trawie, krzewach, czasem wyżej na gałęziach drzew. Odżywia się drobnymi owadami i ich larwami także jagodami. Jest to gatunek wędrowny: przylot III-IV, odlot VIII-X.

Kowalik (Sitta europaea), rodzina: kowaliki. Długość ciała ok. 14 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 23-27 cm. Masa ciała ok. 17-28 g. Ubarwienie szarobiałe z rudawym spodem. Gniazda zakłada w dziuplach. Odżywia się owadami, pająkami i innymi bezkręgowcami, przyjmuje też pokarm roślinny nasiona, orzechy, żołędzie. Jest gatunkiem osiadłym.

Brzegówka (Riparia riparia), rodzina: jaskółkowate. Najmniejsza z jaskółek. Długość ciała ok. 13 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 28 cm. Masa ciała ok. 14 g. Ubarwienie szarobrunatne z białym spodem. Gniazda zakłada w norkach o dł. 50-100 cm na urwistych brzegach rzek i innych zbiorników wodnych. Odżywia się owadami chwytając je w locie. Jest to gatunek wędrowny: przylot IV-V, odlot VIII-IX.

Dzięcioł duży, dzięcioł średni (Dendrocopos major, Dendrocopos medius), rodzina: dzięciołowate. Długość ciała ok 23 cm, rozpiętość skrzydeł ok 44 cm. Masa ciała ok 88 g. Ubarwienie biało-czarne z czerwonym podogoniem, samiec ma czerwoną plamkę na potylicy, młode osobniki mają czerwoną czapeczkę. Gniazda zakłada w wykutych pniach i gałęziach drzew. Jest to najpospolitszy dzięcioł polskich lasów. Odżywia się owadami i ich larwami, nasionami szyszek. Dzięcioł średni jest nieco mniejszy. Ubarwiony podobnie, czerwona czapeczka występuje u wszystkich osobnikiów. Ze względu na niewielki dziób dziuple wykuwa w spróchniałych pniach drzew.

Dzięcioł zielony (Picus viridis), rodzina: dzięciołowate. Większy od dzięcioła dużego. Długość ciała ok. 32 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 51 cm. Masa ciała ok. 180 g. Ubarwienie zielono – oliwkowoszare. Gniazda zakłada w dziuplach wykutych w miękkim drzewie. Odżywia się głównie mrówkami i ich larwami, bezkręgowcami i owocami. Jest to gatunek osiadły.

Słowik szary (Luscinia luscinia), rodzina muchołówkowate. Długość ciała ok 16-18 cm, rozpiętość skrzydeł ok 25-26 cm. Masa ciała ok. 20-35 g. Ubarwienie rdzawobrązowe z oliwkowym odcieniem, spód jaśniejszy z plamkami. Gniazdo buduje nad ziemią lub w niskim krzewie z traw, liści. Odżywia się bezkręgowcami oraz owocami i nasionami. Jest to gatunek wędrowny: przylot IV-V, odlot VII-IX.

Krzyżówka (Anas platyrhynchos), rodzina: kaczkowate. Duży ptak wodny. Długość ciała ok. 50-65 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 76-102 cm. Masa ciała ok. 870 – 1300 g. Ubarwienie kaczora brązowo szare z zielono opalizującą głową, kaczka ma ubarwienie mniej kontrastowe, brązowe z elementami ciemniejszej łuski. Gniazdo buduje w trawie, czasem na drzewie. Krzyżówka jest wszystkożerna, choć zjada głównie rośliny wodne, nie gardzi pokarmem zwierzęcym (larwy komarów, skorupiaki). Jest to ptak wędrowny: przylot II-IV, odlot VIII-XII. W miastach często zostaje na zimę.

Puszczyk (Strix aluco), rodzina: puszczykowate. Najliczniej i najczęściej spotykana sowa Europy, ptak o średniej wielkości. Długość ciała ok. 41-46 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 90-105 cm. Masa ciała ok. 450-550 g. Ubarwienie szare lub brązowe cętkowane. Gniazda zakłada w dziuplach, szczelinach skalnych, czasem na strychach, w starych kominach. Odżywia się drobnymi kręgowcami (myszy, nornice, krety, wiewiórki, małe ptaki , żaby, ryby) oraz owadami.