Feliks Nowakowski

Urodził się w 1898 r. we wsi Łanięta pod Kutnem. Pochodził z rodziny rolniczej. Po odebraniu nauk w szkole powszechnej uczęszczał do gimnazjum w Gostyninie. Żeby móc kontynuować edukację ciężko pracował fizycznie, udzielał również korepetycji. Studiował na Wydziale Finansowo — Ekonomicznym w Wyższej Szkole Nauk Politycznych w Warszawie jednocześnie pracując w Szkole Powszechnej w Warce. Został również absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie ukończył prawo. Od 1932 r. pracował w Najwyższej Izbie Kontroli, najpierw w delegaturze w Brześciu nad Bugiem, a później w Warszawie. W 1929 r. ożenił się z Zofią Ledóchowską, nauczycielką z Warki.

Walczył w kampanii wrześniowej, podczas której dostał się do niewoli niemieckiej. W 1941 r. opuścił niewolę i przyjechał do Warki, gdzie podjął pracę w Spółdzielni Spożywców „Jedność”. Po zakończeniu działań wojennych był m.in. członkiem Zarządu Rejonowej Spółdzielni — Rolniczo Handlowej oraz prezesem Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Warce. Przez ponad dekadę pracował w wareckiej Fabryce Urządzeń Mechanicznych. Czasowo prowadził również zajęcia w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Warce. Angażował się w działalność społeczną. Pełnił funkcję zastępcy burmistrza Warki. Był zastępcą Przewodniczącego Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Grójcu. Włączał się w prace licznych organizacji, m.in.: Polskiego Czerwonego Krzyża, Kasy Spółdzielczej w Warce i tutejszej Ochotniczej Straży Pożarnej, był wieloletnim radnym miejskim. Zmarł w 1971 r. Został pochowany na cmentarzu w Warce.