Piotr Wysocki

major Wojska Polskiego, inicjator powstania listopadowego, zesłaniec na Syberię

Urodził się w podwareckich Winiarach w 1797 r. W dzieciństwie stracił ojca. Kształcił się w warszawskiej szkole pijarów przy ulicy Długiej. W 1818 r. wstąpił do armii Królestwa Polskiego. Po kilku latach służby wojskowej objął funkcję instruktora musztry w Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie, gdzie stworzył tajne sprzysiężenie mające na celu wywołanie zbrojnego powstania. 29 listopada 1830 r. dowodzeni przez niego podchorążowie chwycili za broń i wyszli na ulice Warszawy, wzniecając zryw narodowy. W powstaniu listopadowym Wysocki pełnił funkcję adiutanta naczelnego wodza Jana Skrzyneckiego, był także dowódcą 10. Pułku Piechoty, walczył m. in. pod Wawrem i Grochowem. W czasie obrony Warszawy został ranny i dostał się do rosyjskiej niewoli. Został skazany na długoletnią katorgę na Syberii.

Na ziemie polskie powrócił dopiero w 1857 r. Osiadł w Warce, gdzie żył już do końca swoich dni. Zmarł w 1875 r. Jego grób, znajdujący się na miejscowym cmentarzu parafialnym, stanowi ważny element wareckiego obyczaju patriotycznego.